AZOARA XI.
Deus
omnia uidens atque sciens, solis male gerentibus necem
contumeliosam, uerbumque malum fieri diligit.
Omnis operator boni clam coramue,
et iniuriarum condonator, ueniam a Deo omnipotente consequetur.
[1]
Deo suisque
legatis inobedientibus, et inter eos discutere uolentibus, seque
parti, non toti, sicque rectam uiam assequi putando, credere
confitentibus,
uelut
ipsius ueritatis incredulis, malum atque contemptum ingeremus.
[2]
¶ Credentibus autem
praedictis, nec inter eos discutientibus, mercedem innumeram pius
ueniae largitor Deus tribuet.
Illis te precaturis, ut super eos liber de coelo
descendat, dic, quosdam a Moyse maius hac re petisse, uidelicet ut
ipse Deum eorum oculis monstraret : et ob hoc coeleste fulgur eos
[37]
percussit. Visis uirtutibus, eis taurum
adorantibus ueniam fecimus, Moysique regnum immensum et manifestum
dedimus, et super eum montem extulimus :
eisque praecepto, ut se per portam
humiliantes ingrederentur superbique nihil agerent, pactum inde
firmatum sumpsimus.
[3]
Quod deinceps illis rumpentibus,
propheticidisque factis, atque testantibus se corda dura et obdurata
gestare, eorum corda Deus ipse sigillauit. Quorum praeter admodum
paucos, nulli credent unquam.
Unde Mariae blasphemiam et immoderatam contumeliam
inferunt,
seque
Christum Mariae filium Dei nuncium peremisse perhibent. Sed
nequaquam eum, imo sui similem suspendentes interfecerunt : profites
etiam se suae caedis authores, cordibus suis non minimam
ambiguitatem inde gerunt. Sed eum nullatenus interfecerunt.
[4]
Quia Deus
incompraehensibilis et sapiens, eum ad se transmigrare fecit.
[5]
In quem uiri legum ueraciter ante mortem credent, et eorum
saeculo futuro testis adstabit ille.
Ob eorum iniuriam atque malitiam, quaedam prius
licita illis statuimus illicita :
[6]
qui quoniam uiam Dei
fere penitus derelinquunt, meque prohibente foenus accipiunt,
hominumque pecunias pro mendaciis et iniuriis comedunt, malum atque
dolorem expectant.
¶ Horum tamen constantes, atque sapientissimi, deumque inuocantes,
praeceptis super te tuosque praedecessores coelitus missis credunt.
Quibus sicut et caeteris in Deum dieique futurae credentibus, et
orationes atque eleemosynas agentibus, mercedem maximam tribuemus.
Vobis quidem nuncium,
sicut Noë et prophetis succedentibus ipsum, scilicet Abrahae
[7]
et Ismaëli, et Isaac, atque Iacob, et tribubus, ac Iesu, et
Iob, et Ionathae, et Aaron, ac Salomoni
[8]
simul et Dauidi, cui dedimus psalterium, fecimus.
Quorum legatorum nominibus
signatis, sunt et alii minime nominati.
[9]
Moysen quoque Deus affatus inquit :
Isti sunt laeticiae bonorumque nuncii, malorumque
correptores, ne post ipsos missos a Deo incompraehensibili et
sapiente, iuste Deum ob suam accusent ignorantiam.
Praeceptorum tibi diuinitus
datorum, quod diuina tantum perfecta sunt sapientia, Deus est
testis, angelique similiter, licet Dei testimonium sufficiat.
Incredulis autem, quos
longus error abducit, et male gerentibus, Deus nec ueniam dabit, nec
uiam
nisi gehennae, quo
perpetuo manebunt, demonstrabit. Quod ei leue satis est, atque
possibile.
[10]
Legato ad uos cum diuina ueritate misso, credite, ut boni
efficiamini. hocque uobis erit optimum. Sin autem, Dei sapientis et
incompraehensibilis, sunt uniuersa coeli et terrae.
Summopere quidem cauendum, ne lege
uestra quid indignum et iniustum proferatis, nec de Deo quicquam
nisi uerum dicatis.
[11]
Iesus Mariae filius, Dei nuncius, suusque spiritus, et
uerbum Mariae coelitus missum existit. In Deum itaque, illique suo
legato credentes, ne dicatis Deos tres esse, cum non sit nisi Deus
unus, qui filio caret : Eique omnipotenti, uniuersa coeli terraeque
subiecta sunt.
[12]
¶ Christus quidem ipse minime negare poterit, sicut et nec angeli,
Deo propinqui, quin Dei subsit imperio.
[13]
Omnem negantem se in Deum credere, et se sublimantem, Deus
suae manui subiugabit.
Credentibus uero, et bene gerentibus, mercedem pro suo merito
tribuet, eorumque gaudium ex proprio uelle semper augebit.
Incredulos autem, et se sublimantes, poenis maximis affliget.
Ita uobis lucem atque
splendorem Deus ipse patefecit,
qui cunctis in se credentibus, pius atque propicius,
munimen firmissimum perseuerat, suis uiam rectam manifestans.
[14]
Perscrutantibus te de iure haereditario, hoc Dei uerbum responde :
Si quis germanam habens absque prole moriat, ipsa medium substantiae
suae relictae sortiatur. Si e conuerso
[38]
contigerit, germanus totum haereditet. Si sorores duae fuerint, duas
tertias accipiant. Si fratres uero multi, sororesque plures, sexui
masculino duae partes, et foeminino una tribuatur. Taliter, ne uos
ignorantia turbet, Deus omnia sciens uos instruit.
