AZOARA LXIIII.
N
In
n. etc.
Appropinquauit hora, lunaque bipertito diuisa est.
[1]
Hoc tamen caeterisque
mirabilibus uisis,
contradictores suas uoluptates, propriaque uota
secuti discesserunt,
affirmantes hanc artem magicam esse.
Sed cum ipsis post miracula saepius
uisa, quae deberent ad sui conuersionem sufficere,
castigari recusant :
tu manum ab illis retrahe.
[2]
Die uero
generalis edicti,
e
foueis quasi locustae totam terram occupantes, exituri,
et ad uocem praeconis acceleraturi,
suum malum atque dolorem perspicient. Unde conquerentes, diem illam
grauissimam esse inquient.
Noë quoque sui similiter contradicentes, eumque
daemoniacum esse perhibentes, reiecerunt.
Unde ipse coactus, Deum adiutorem
uocauit.
¶ Deus quidem ut se uindicaret iniungens,
coeli portas ad aquarum
descensum
terraeque
fontes aperuit.
Unde
congregatis auibus ad Dei uelle complendum, illum in fabrica ex
asseribus ligneis clauis compaginata,
quae nostro iussu cursum suum peregit, postea dimissa
miraculum gentibus generale saluauit.
[3]
Diligenter itaque perspice,
qualiter me uindicando castigamen
adhibui.
Alchoran quidem
istum, iam leuem intelligentibus, misimus : Sed inde quisne memor
efficitur ?
Homines
rursus Hat contradicentes,
per uentos illis immissos die malorum et infortunii,
illis os penitus diruendo dirimentes,
sicut palmas eradicatas
destruximus.
Ecce qualiter uindictam in illis exercuimus.
Alchoran autem istum leuem recordantibus tribuimus.
[4]
Hominibus rursus
Themuth, suo castigatori contradicentibus,
et indignanter dicentibus :
Huicne prae omnibus
nobis sapientia diuinitus est tradita ?
Nil nisi mendacium profert.
Unde si nos eum hominem tantum, ut
nos, sequimur, erramus. Illis inquam ita dicentibus, eo respondente,
Cras scietis, quis
mendaciis innititur :
nos camelam nemini tangendam posuimus,
[5]
iniungendo Themuth, ut eorum actus perspiciens, et patienter sustinens
ediceret :
quatenus
aquam inter se diuiderent, hora sua singulis adscripta.
Ab illis autem socius suus
aduocatus, eam peremit.
Sed quae nostra uindicta castigatum missa sit,
recordare.
Vocem enim
illis immisimus, illos redigentem in puluerem.
[6]
Ιam Alchoran sapientibus
alleuiauimus.
Hominibus quoque Loth, praeceptis nostris contradicentibus,
et hospites suos perscrutantibus, sicut et omnibus resistentibus,
malum ingessimus,
eorum oculos obducendo,
pesteque matutinali diruendo,
cum nostro castigatui parere noluerant :
familiae tantum Loth diuina pietate subueniente.
[7]
Discretis Alchoran hic
leuis missus est.
[8]
Homines quoque Pharaonis nostro nuncio uenienti
contradicentes, ui
potentiaque deleuimus.
Suntne potentiores illis increduli uestri ?
[9]
An habetis in psalterio, quod uobis salutem praebeat ?
An dicitis uos omnes congregari, ut
uobis uindictam adipiscamini ?
Hora, qua nostrum erit placitum, die scilicet uobis
amara, die grauissima, uos omnes prorsus uincemini,
terga uertendo.
Increduli namque tunc omnes errorem
et ignem passuri,
faciebus suis igne coopertis, dicentem audient :
Gustate focum indeficientem.
[10]
Nos enim omnia cum pondere atque mensura fecimus :
mandatumque nostrum est,
ut ictus oculi.
Quare
castigari renuitis, uisis pluribus ante uos manu nostra confusis ?
Quorum omnia facta in
psalterio reperiri possibile est.
Actus enim omnes tam minimi quam maximi scripti sunt.
Timentes quidem,
paradisum aquis iocundam,
[11]
in sede uera cum omnipotente Deo rege cunctorum
possidebunt.
[165]
