AZOARA LXX.
In n. etc.
[1]
Meos et
uestros inimicos, o uiri boni, uobis nullatenus amicos faciatis, ut
uestra sic secreta dinoscant, cum uestrae legi ueracissime
resistant, et prophetam eiicere quaerant. Si firmiter autem in Deum
credentes, et in ipsius nomine pugnatores atque praedatores
constantes fueritis, ne dicatis secreto, uos amicos eorum existere.
Omnis enim hoc faciens, longe deuiat, Deusque dinoscit, quid clam,
quidue palam agitis.
Si
uobis item illi dominati fuerint, uobis hostes existent, uobis cum
amaritudine manus atque linguas illaturi, cum eorum uelle sit, uos
incredulos permanere.
Die
quidem futura nemini proderit sua gens seu proles, cum Deus omnium
actuum cognitor, lites omnes dirimet, cuique suum daturus praemium.
[2]
Suntque uobis bonum
exemplum Abraham atque sui, qui se suarum gentium aliud quam Deum
adorantium societatem linquere uelut abhorrentes, suumque cultum
negligentes, usquequo ad Deum solum conuerterentur, affirmabant.
Abraham autem suo patri pollicitus est, quod pro ipso a Deo ueniam
precando peteret, confessus se nec sibi nec illi condonare posse.
Cuius talis erat oratio : O Deus, nos ad te conuertimur, tuaeque
tutelae summittimur, ad te redituri :
tuque cor nostrum maleuolum et infestum nullatenus
effice, sed ueniam tribue. Quoniam tu es piissimus, et
incompraehensibilis, ac sapiens.
Istos itaque bonos uobis exemplo positos, in Deum
dieique futurae credentes, sequamini. Omnis autem ad hoc se
diuertens, Deum gloriosum negligentem inueniet.
Vos fortassis hostesque uestros Deus
ipse potens, et pius, atque condonator, amoris uinculo coniunget :
qui minime prohibet, quin honorem atque iustitiam eis impendatis,
qui nec uos expugnauerint, nec proscripserint.
Deus enim recte facientes diligit,
et uobis iniungit, ut non participemini aliquibus in negotiis.
* Cum expugnantibus uero
pro lege uestra, et domos uestras uobis auferentibus, nec eos
ullatenus diligatis.
[3]
Sin autem,
[171]
malis
associemini.
[4]
O uiri
boni, mulieres bonas ad uos fide sumpta uenientes optime probate,
easque fidei firmae repertas, ad incredulos minime uertatis, sed
illis suos sumptus peractos persoluatis. Illorum enim coniunctio non
est licita. Eas quidem deinde ducere cum danda dederitis, nec
incredulorum mores executi fueritis, minime dubitetis, Deo sapiente
atque discreto illud inter uos iudicante.
¶
Maritis quoque cunctarum mulierum, ad illos incredulos fugientium,
sui sumptus reddantur. Deum timete, in illum credentes.
[5]
Cum mulieres credentes tibi
uenerint o propheta, fideque firmauerint, se nec Deo participem
posituras, nec furtum, seu fornicationem, uel filicidium, uel ab
aliquo tuo praecepto digressum perpetraturas, et a mendaciis se
discessuras, tu quoque fide firma Deum pium ueniaeque datorem pro
illis exorabis.
Viri
boni, nec credatis, nec uestra committatis negotia genti diuinam
iram promeritae, quae iam a die futura desperat, sicut increduli ab
hominibus commissis foueis.