AZOARA LXXVII.
In n. etc.
[1]
Deus rerum multiplicator et omnipotens, cuius manus
continet omnia,
mortem et
uitam, ut quis apud eum melior efficeretur, intulit,
ipseque condonator et
incompraehensibilis VII. coelos disposuit. In cuius facturis nil
superfluum uel incompositum cuiusquam oculus percipiet,
licet bis uel saepius intuens.
[2]
Ipse coelum sidereis
ornauit lucernis, quae diabolos expellant, illis timorem iniiciendo.
Deum non sequentes,
gehennam et infortunium perpetuum patientur, in inferno pleno,
et
ob iram nimiam obstrepente,
audituri nimiam increpationem
ab inferni iudicibus,
[175]
quaerentibus : Nonne uobis nuncii missi
fuerant ?
Respondebunt,
Ita : Sed nos illis contradicendo, perhibuimus eos erroneos
extitisse, nec Deum quicquam per illos mandasse.
Nunc etiam ignis minime nos
laederet, si praeceptis auditis fidem uelut sapientes adhibuissemus.
En qualiter culpas suas,
malumque patefaciendo proferent.
Timentes Deum,
aeque secreta cordium et indicia uocum agnoscentem,
uenia mercedeque maxima
donabuntur.
Nonne sciunt
omnium conditorem omnia scire.
Ille quidem terram humanis quaestibus et itineribus
applanauit, et ex illa foetum humano uictui produxit, et ad ipsum
omnium fiet reditus.
[3]
Habetisne fiduciam de coelorum conditore, quod uos
simul cum terra minime pessundet ? Ipsa quidem uobiscum summergenda
confundetur.
An tuti
securique manetis, quod uobis uentos non immittet ? Scietis autem
postmodum, quod uobis castigauerim.
Videte, quis fuit finis antecessorum nostris
contradicentium.
Quare
non perspicitis aues, quas nil nisi Deus solus omnia uidens
sustinet ?
Quis in Dei
loco uobis feret suffragium ? Increduli uero nunquam errare
desistunt.
Quis Deo
prohibente, uictum atque diuitias uobis ministrabit ? Resistentes
autem, et perfidi, suam caecitatem nunquam derelinquent.
Utrum est melior, capite summisso
facieque declinata pergens, an rectam uiam proficiscens ?
[4]
Deus quidem nos in terra creans, ad
quem singuli redibitis, uobis auditum, et uisum, corque tribuit,
licet uestri pauci sibi grates referant.
[5]
Quaerentibus illius aduentum
termini a te,
ut te
ueridicum probes
responde :
Nemini nisi soli Deo illum esse notum, teque nil nisi
nuncium tantum et explanatorem existere.
Hominibus autem illum uisuris
terminum, facies nigrescent, cum illis dicetur : Hic est ille dies,
quem uobis semper praedicauimus.
Siue Deum, me meosque fautores confusurum, siue uenia
misericordiaque donaturum uideritis, quis e graui uindicta Dei malos
illos et incredulos eiiciet ?
Nos quidem in illum Deum credimus, et eius nos
tutelae supposuimus. Finis autem omnium discernet, quis uiam erroris
secutus fuerit.
Si
uestram aquam tellus funditus absorbuerit, quis aquam dulcem atque
bonam potum afferet ?
