AZOARA LXXXVII.
In n. etc.
Per angelos
legationis efficaces,
uentosque siccos et imbriferos,
daemonesque licitorum et illicitorum
discreturos,
[1]
ac prophetis
diuina mandata
correctoria uel instructoria
concito ferentes,
omne nostrum mandatum
[181]
ueraciter accidet.
Tum obscurabuntur stellae,
coelum findetur,
ac montes in puluerem redigentur,
die scilicet,
qua placitum discussurum singula,
uobis a prophetis
indicitur :
quae
contradicentibus grauis erit, et amara.
Vos quidem, primis nostra manu confusis,
eorum successores persecuti fuimus,
et caeteros adhuc
incredulos similiter persequemur,
quibus iudicii dies erit difficilima.
Nos homines ex humore fragili
creauimus.
¶
Hos quoque nos
ad scitam
horam
loco scito
constituimus,
illius
facti potentes.
Eisdem
quoque mortem et uitam
in terra
montibus excelsis
disposita,
aquisque dulcibus potui foecunda praebuimus.
Contradicentibus autem, dies illa
fiet grauissima.
Quibus
tunc dicetur rem a uobis saepius contradictam,
et umbram tripertito diuisam
inite.
[2]
¶
Umbra quidem non minor erit igne,
scintillas uelut turres
camelosque sufflauos efflante.
Illa die nec aliquod fiet
proloquium,
nec
excusatio recipietur.
Illa namque dies contradicentibus amarissima,
dies est discussionis,
qua uos antecessoresque uestri per me congregandi,
coram, si me decipere poteritis,
decipiatis.
Vobis autem
contradicentibus, dies erit difficilima.
Timentes autem in umbraculis ex
fontibus,
et fructibus,
caeterisque cibis pro uelle suo
spaciose propter actus suos commedent atque bibent.
Talem namque mercedem
bonis exhibebimus,
die
contradicentibus grauissima hoc uerbum audituris :
Comedite, et paulisper expectantes
quiescite, ob uestram maliciam atque uersutiam habitam.
Haec enim est dies malis amara,
qui se humiliare rogati
non parebant :
Sed quod
uerbum postea credent,
illa dies erit difficilima reprobis.