Bibliographic Information

Sourate 114 - Coran 12-21. Traductions du Coran en Europe, XIIe-XXIe siècles - Sourate s114

Original Source

Witness List

  • Witness caire:
  • Witness hamidullah:
  • Witness blachere:
  • Witness arberry:
  • Witness pickthall:
  • Witness sale:
  • Witness postnikov:
  • Witness marracci:
  • Witness duryer:
  • Witness arrivabene:
  • Witness bibliander:
  • Witness jalalayn:

Electronic Edition Information:

Responsibility Statement:
  • Structuration des données (TEI) Paul Gaillardon, Maud Ingarao (Pôle HN IHRIM)
Publication Details:

Published by IHRIM.

Lyon

Licence

Encoding Principles

À faire.

←|→
Éd. du Caire, 1924Contexte
X
سورة الناس
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
1
قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ النَّاسِ
2
مَلِكِ النَّاسِ
3
إِلَهِ النَّاسِ
4
مِن شَرِّ الْوَسْوَاسِ الْخَنَّاسِ
5
الَّذِي يُوَسْوِسُ فِي صُدُورِ النَّاسِ
6
مِنَ الْجِنَّةِ وَالنَّاسِ
←|→
Hamidullah révisée, 2000Contexte
X
Les hommes (An-Nas)
1
Dis : « Je cherche protection auprès du Seigneur des hommes.
2
Le Souverain des hommes,
3
Dieu des hommes,
4
contre le mal du mauvais conseiller, furtif,
5
qui souffle le mal dans les poitrines des hommes,
6
qu’il (le conseiller) soit un djinn, ou un être humain ».
←|→
Blachère, 1957Contexte
X
Sourate CXIV.
Les Hommes.
(An-Nâs.)
Propos liminaire du traducteur
Titre tiré du vt. 1.
Au nom d’Allah, le Bienfaiteur miséricordieux.
1
Dis : « Je me réfugie auprès du Seigneur des Hommes,
2
du Souverain des Hommes,
3

Facsimile Image Placeholder
du Dieu des Hommes,
4
contre le mal du Tentateur furtif
Note [édition originale] : al-Waswâsi « du Tentateur ». Le mot arabe est un nom verbal signifiant « action de susurrer à l’oreille », puis « action de faire entendre des paroles de tentation ». ǁ al-Ḥannâsi « (le) furtif ». Le mot exprime l’idée d’un être toujours prêt à disparaître, à se volatiliser.
    5
    qui souffle [la tentation] dans les poitrines des Hommes,
    6
    [tentateur] issu des Djinns et des Hommes. »
    Note [édition originale] : L’existence de djinns et de mortels diaboliques est clairement signalée dans la sourate VI, 112.
      ←|→
      Arberry, 1955Contexte
      X
      Men
      In the Name of God, the Merciful, the Compassionate
      1
      Say: ‘I take refuge with the Lord of men,
      2
      the King of men,
      3
      the God of men,
      4
      from the evil of the slinking whisperer
      5
      who whispers in the breasts of men
      6
      of jinn and men.’
      ←|→
      Pitckthall, 1930Contexte
      X
      Mankind
      Revealed at Mecca
      In the name of Allah, the Beneficent, the Merciful.
      1
      Say: I seek refuge in the Lord of mankind,
      2
      The King of mankind,
      3
      The god of mankind,
      4
      From the evil of the sneaking whisperer,
      5
      Who whispereth in the hearts of mankind,
      6
      Of the jinn and of mankind.
      ←|→
      Sale, 1734Contexte
      X
      CHAP. CXIV.
      Intitled, Men; where it was revealed is disputed
      a
      Note [édition originale] : This chapter was revealed on the same occasion and at the same time with the former.
        .
        In the name of the most merciful God.
        1
        SAY, I fly for refuge unto the Lord of men,
        2
        the king of men,
        3
        the God of men,
        4
        that he may deliver me from the mischief of the whisperer who slily withdraweth
        b
        Note [édition originale] : The whisperer who slily withdraweth;] i.e. The devil; who withdraweth when a man mentioneth God, or hath recourse to his protection.
          ,
          5
          who whispereth evil suggestions into the breasts of men:
          6
          from genii and men.
          ←|→
          Postnikov ?, 1716Contexte
          X
          ГЛАВА О НАРОДЕ,
          СОДЕРЖИТ ШЕСТЬ СТИХОВ ПИСАННЫХ В МЕККЕ.
          Во имя бога щедраго и милостиваго.
          1
          Рцы им :
          4
          аз буду опасатися
          5
          от искушения диавольскаго,
          6
          и от злости народа,
          2
          помощию Господа
          3
          царя всего света.
          ←|→
          Marracci, 1698Contexte
          X

          SURA CXIV.
          HOMINES.
          MECCANA :
          COMMATUM SEX.
          1
          1.  Dic : Confugio ad Dominum hominum.
          2
          2.  Regem hominum.
          3
          3.  Deum hominum, ut liberet me.
          4
          4.  A malo Insusurratoris sese subtrahentis.
          5
          5.  Qui insusurrat in pectora hominum.
          6
          6.  A Geniis, & hominibus.
          Note [édition originale] : NOTÆ.
          Circa locum, in quo tradita fuit hæc Sura ; & pręmium legentis illam, idem sentiunt Expositores, quod de præcedenti : censetur enim connexa esse, & unicam constituere cum illa, atque undecim versibus constare, ad quorum singulorum prolationem Mahumetus singulis nodis, quibus à filiabus Lobeidi alligatus fuerat, exsolvebatur.
          IV.  A malo Insusurratoris sese subtrahentis. ] Arabicè الوسواس Insusurrator exponitur communiter الشيطان Satanas. Jahias : الوسواس هو الشيطان جاثم على قلب ابن ادم فاذا ذكر الله خنس Insusurrator est Satanas, qui insidet cordi hominis : &, ubi mentio facta fuerit Dei, subtrahit sese, & fugit. Zamchascerius putat الوسواس , esse pro الوسوسة , Insusurratio  : كانّه وسوسة في نفسه لانها ضيقته وشغله الذي هو عاكف عليه . Quasi ipse sit insusurratio in anima ejus (hominis) quia ipsa opprimit, & occupat eum, in quo ille residet. & mox subdit : اذا ذكر الانسان ربّه خنس الشيطان وولى واذا غفل وسوس اليه Cùmque meminerit homo Domini sui, subtrahit se Satan, & recedit. Cùm autem negligens fuerit in hoc, insusurrat in illum. Eodem ferè modo Gelal.
          VI.  A Geniis, & Hominibus. ] Putat Gelal, esse hìc بيان الشيطان الموسوس جني وانساني declarationem Satanę insusurrantis ; quia ipse est genius, & homo. Nimirùm ; tàm homines, quàm Genii sunt Satanæ hominibus, cùm utrique provocent eos ad malum. Itaque clariùs hìc ostenditur, quinam intelligantur nomine Satanæ, qui insusurrat in pectora hominum : nempè Genii, & homines, quibus, ut ait Zamchascerius, utitur Satanas ad insusurrandum in pectore hominum.
          Addo hìc parergi loco, appellari has duas Suras المعوذتين , quasi dicas, duas Confugiarias  ; eo, quòd utraque incipiat per اعوذ Confugio, & de his ita scribit Zamchascerius ; عن رسول الله ص لقد انزلت علي سورتان ما انزل مثلهما وانّك لن تقرء سورتين احب ولا ارضى عند الله منهما وتقال للمعوذتين المقشقشتان Dixit Legatus Dei Mahumetus : Jam quidem missæ sunt ad me duæ suræ, quibus nulla alia similis missa est : neque tu leges unquam alias duas Suras, quæ Deo magis gratæ sint, & acceptæ. Hę autem, quę dicuntur Confugiarię ; appellantur etiam Sanantes  : quia scilicet sanaverunt Mahumetum à veneficio. Concludam has ineptias verbis Jahiæ : وقد رويت عن عايشة ان النبي ص كان اذا اوى الى فراشه جمع كفيه ثم نقت يعني بصق فيهما وقرأ قل هو الله احد والمعوذتين ثم مسح بهما ما استطاع من جسده يتداخل راسه متحوّل الى ما نال من بدنه يفعل ذلك ثلاثًا Ex relatione Aisę habetur, quòd, cùm Propheta Mahumetus recipiebat se somni causa ad stratum suum ; conjungebat ambas palmas manuum suarum ; deindè expuebat in eas, & legebat Suram : Dic : Est Deus unus ; & duas Suras Confugiarias : deindè confricabat utraque palma id, quod poterat de corpore suo, inclinans caput, & convertens illud ad eam partem, quam attrectabat de corpore suo, & hoc ter faciebat.
            R
            Note [édition originale] : REFUTATIONES.
            I. Benè est, quòd, cùm Alcoranus à bestiis, nempè à Vacca incœperit, desinat in Homines  : & post tot insanias, aliquem tandem sani habere videatur. Verùm, ne in extremis quidem verbis insania caret, dùm Genios à Satanis, seu Diabolis, & hominibus distinguit, cùm, ut alibi ostendimus, & ex Sacris litteris manifestè probavimus, Genii, ac Satanę iidem sint, nec ullo modo inter se distinguantur. FINIS.
              ←|→
              Du Ryer, 1647Contexte
              X
              LE CHAPITRE DU PEUPLE,
              contenant six versets, escrit
              à la Meque.
              AU nom de Dieu clement misericordieux.
              1
              Dis leur, Je me garde ray
              4
              des tentations du Diable
              5
              de la malice du peuple,
              2
              & par l’ayde du Seigneur du peuple,
              3
              Roy du peuple.
              ←|→
              Arrivabene, 1547Contexte
              X
              In nome di Dio misericordioso, e Pio. CAPITOLO XCVI.
              1
              SANTIFICANDO te, prega
              2
              3
              il Signor di tutte le genti, Re di tutti, Dio di tutti,
              1
              che ti difenda
              4
              dal Diavolo
              5
              che entra per i cuori humani,
              6
              e da gli huomini perversi, e Diabolici.
              Note [édition originale] : Si come il principio di questo libro comincia dall’oratione,, cosi commanda che si finisca in quella pregando Dio che ci diffenda dal diavolo, e da gli huomini cattivi.
              • [B]
              ←|→
              Bibliander, 1550Contexte
              X
              AZOARA CXXIIII.
              In nomine d. pii, et mis.
              1
              Te sanctificando,
              2
              3
              omnium gentium dominum, omnium regem, omnium Deum,
              1
              iugiter atque suppliciter exora, ut
              4
              a diabolo
              5
              humana corda penetrante,
              6
              hominibusque diabolicis atque peruersis
              1
              te defendat, et liberet.
              Note [édition originale] : Ut a precatione orsus est ita in fine praecipit orandam opem diuinam aduersus diabolum, et prauos homines.
                Subiiciuntur in Arabica scriptura uersus aliquot uice coronidis. Qua de causa Latinus interpres omiserit, non possum satis intelligere.
                ←|→
                Al-Ǧalālayn, 1465-6Contexte
                X
                سورة الناس
                1
                «قل أعوذ برب الناس» خالقهم ومالكهم خُصُّوا بالذكر تشريفا لهم ومناسبة للاستفادة من شر الموسوس في صدورهم.
                2
                «ملك الناس».
                3
                «إله الناس» بدلان أو صفتان أو عطفا بيان وأظهر المضاف إليه فيهما زيادة للبيان.
                4
                «من شر الوسواس» الشيطان سمي بالحدث لكثرة ملابسته له «الخناس» لأنه يخنس ويتأخر عن القلب كلما ذكر الله.
                5
                «الذي يوسوس في صدور الناس» قلوبهم إذا غفلوا عن ذكر الله.
                6
                (من الجنة والناس) بيان للشيطان الموسوس أنه جني وإنسي، كقوله تعالى: "" شياطين الإنس والجن "" أو من الجنة بيان له والناس عطف على الوسواس وعلى كل يشتمل شر لبيد وبناته المذكورين، واعترض الأول بأن الناس لا يوسوس في صدورهم الناس إنما يوسوس في صدورهم الجن، وأجيب بأن الناس يوسوسون أيضاً بمعنى يليق بهم في الظاهر ثم تصل وسوستهم إلى القلب وتثبت فيه بالطريق المؤدي إلى ذلك والله تعالى أعلم.
                Réinitialiser l'alignement